воштылмо

Г. вашты́лмы

1. прич. от воштылаш.

2. в знач. сущ. смех. Воштылмо йӧре со смехом.

□ Воштылмыжо пеш оҥай: шинчажым кумалта, оҥылашыже чытырналтеш. П. Корнилов. Его смех очень забавный: глаза прищуривает, подбородок трясётся.